نزدیک صدو سی سال پیش، مادران و پدران ما برای برپایی یک حکومت مشروطه بپا خواستند و در مرداد ماه سال ۱۲۸۵ به پیروزی رسیدند. انقلاب مشروطیت دستآورد تکاپوی گسترده و ژرف روشنگران و کوششگرانی بود.ادامه مطلب...
این درست و غیر قابل انکار است که ایران در سالهای ۱۳۵۶ تا ۲۲ بهمن ۱۳۵۷ در یک تکاپوی انقلابی شگرف بسر میبرد. ولی بنابر شواهد تاریخی، سقوط نظام پادشاهی مشروطه تنها با تسلیم ارتش ایران به خمینی در روز ۲۲ بهمن ۱۳۵۷ قطعی شد. ادامه مطلب...
داوری نخست در باره گفته های خمینی و بختیار بر عهده خود خواننده گرامی است. به نگاه نگارنده، آنچه می توان به روشنی دید این است که خمینی سخنی از دموکراسی و آزادی بدون قید و شرط اندیشه نمی آورد.ادامه مطلب...
از ۱۶ دی ماه تا ۲۲ بهمن ۱۳۵۷، مردم ایران ۳۷ روز فرصت داشتند تا بیش از آنچه گروه قابل توجه ای از مردم از خود گذشته انجام دادند، از گزینه دموکراتیک بختیار و دولت او پشتیبانی کنند و نگذارند که فاجعه انقلاب اسلامی ۱۳۵۷ – که بختیار سپس آنرا فتنه خمینی نام نهاد - اتفاق بیفتد. ادامه مط�
مشروطیت برای من یک مفهوم بسیار روشنی دارد و آن قبول بدون چون و چرای حاکیمیت ملی است. تمام نیروها ناشی از ملت است و شخص پادشاه رئیس کشور و ضامن اجرای قانون اساسی و فردی غیر مسئول است. پادشاه سمبل وحدت ملی و دارای مقامی شامخ و دور از تعرض است. تمام بدبختیها و نابسامانیهای کنونی کشور ما، به علت عدم رعایت قانون اساسی و آزادیهای مطرحه در آن پیدا شد. پس نباید کاری صورت گیرد که در آتیه نیز حرمت به قانون، مخصوصاً قانون اساسی بازیچه دست فرد یا افرادی قرار گیرد.